Indian Vulture
Gyps tenuirostris

IUCN Redlist ৰ মতে সমগ্ৰ বিশ্বত এই প্ৰজাতিৰ মাত্ৰ ৫০০০ ৰ পৰা ১৫০০০ টা প্ৰাপ্তবয়স্ক শগুন জীয়াই আছে।

অৱস্থিতি

ভাৰতীয় শগুন (Gyps indicus) ভাৰতীয় উপমহাদেশৰ এবিধ বাসিন্দা প্ৰজাতি। ই প্ৰধানকৈ সমগ্ৰ মধ্য ভাৰতত বিস্তৃত। উত্তৰ-পশ্চিম ভাৰত, দক্ষিণ নেপাল আৰু পাকিস্তানৰ কিছু অংশত সৰু জনসংখ্যা বিস্তৃত। ই শুকান পৰ্ণপাতী অৰণ্য, ঘাঁহনি আৰু অৰ্ধশুষ্ক অঞ্চলকে ধৰি মুকলি অঞ্চল পছন্দ কৰে আৰু প্ৰায়ে মানুহৰ বসতিস্থলৰ ওচৰত দেখা যায় য'ত পশুধনৰ মৃতদেহ উপলব্ধ। এই প্ৰজাতি শগুন বেছিভাগেই নিজৰ পৰিসৰৰ ভিতৰতে থাকে, কিন্তু স্থানীয় অঞ্চলৰ ভিতৰত খাদ্য আৰু উপযুক্ত বাহৰ স্থানৰ সন্ধানত ভ্ৰমণ কৰে। পাহাৰৰ/ পৰ্বতৰ দেৱালৰ গাঁতবোৰত ই নিজৰ বাহ সাজিবলৈ পছন্দ কৰে ।

ভাবুকি সমূহ

ভাৰতীয় শগুন (Gyps indicus) জনসংখ্যাৰ ভয়াৱহ হ্ৰাসৰ সন্মুখীন হৈছে। ইয়াৰ প্ৰধান কাৰণ হৈছে পশুধনৰ ঔষধ ডাইক্ল’ফেনাকৰ পৰা বিষক্ৰিয়া, যাৰ ফলত শগুনে এনে ঔষধেৰে চিকিৎসা কৰা পশুধনৰ মৃতদেহ সেৱন কৰিলে বৃক্ক বিকল হৈ পৰে। নিষেধাজ্ঞা আৰোপ কৰাৰ পিছতো অন্যান্য বিষাক্ত ঔষধ যেনে এচিক্ল’ফেনাক আৰু কেট’প্ৰফেন, আৰু বিষাক্ত খাদ্যই বৃহৎ সংখ্যক শগুনৰ মৃত্যুৰ বাবে দায়ী। অতিৰিক্ত ভাবুকিৰ ভিতৰত বাসস্থান হেৰুৱা, খাদ্যৰ উপলব্ধতা হ্ৰাস, বাহৰ স্থানত বিঘিনি, আৰু বিদ্যুৎ পৰিবাহী তাঁৰৰ পৰা বিদ্যুৎস্পৃষ্ট, এই সকলোবোৰে প্ৰজাতিটোক বিলুপ্তিৰ দিশে ঠেলি দিছে। আই ইউ চি এন এ এই প্ৰজাতিটোক ঘোৰ সংকটজনক (Critically Endangered) হিচাপে শ্ৰেণীভুক্ত কৰিছে।  অধিক তথ্য।

আয়ুস

আদৰ্শ পৰিস্থিতিত ইহঁতৰ আয়ুস ৪০-৪৫ বছৰৰ ভিতৰত; বন্য পৰিস্থিতিত পৃথক হ’ব পাৰে।

ভাৰতীয় শগুন